میکروگرینها گیاهان کوچک خوراکی جوان و لطیف هستندکه با استفاده از بذر گونههای مختلف سبزیجات، گیاهان علفی، گیاهان معطر و گیاهان خوراکی وحشی تولید میشوند.
بسته به گونهای که مورد استفاده قرار گرفتهاست، میتوان ۲۱-۷ روز پس از جوانهزنی، هنگامی که برگهای لپه کاملا رشد کرده و اولین برگهای واقعی ظهور کردند، برداشت شوند.
گرایش به کاشت این نوع سبزیها، باکاهش زمینهای قابل کشت، افزایش جمعیت و نیاز به تأمین امنیت غذایی پیش میرود. ارزش غذایی بالا، بازار پسندی و زمان کوتاه برداشت برای ریزسبزیها باعث شدهاست که آنها به محصولات مهمی تبدیل شوند.
میکروگرینها، محصولات نو ظهوری هستندکه محبوبیت روزافزونی پیدا کردهاند. آنها نهال کوچک گیاهان خوراکی هستند که با شروع ظهور اولین برگهای واقعی پس از کاشت، در بازه زمانی ۲۱ -۷ روز برداشت میشوند.
میکروگرینها با برش ساقههای منفرد دقیقاً از بالای خط بستر کشت هنگامی که ارتفاع آنها ۳ تا ۹ سانتیمتر باشد و بدون ریشه برداشت میشوند. قسمت خوراکی آنها از ساقه، برگهای لپهای و اولین برگهای واقعی در حال ظهور تشکیل میشود.
میکروگرینها این مزیت را دارند که به صورت زنده و همراه با بستر کاشت فروخته شوند به طوری که مصرف کننده ن میتواند محصول را حتی در چند دقیقه قبل از استفاده در آشپزخانه خود برداشت کند.
میکروگرینها در صنعت رستوران داری برای تزئین غذا استفاده شده و بیشتر به صورت تازه در سالادها، سوپها و ساندویچها مصرف میشود. آنها دارای مجموعهای از رنگها، بافتهای بصری، طعم، عطر و بوی جذاب هستند.
گرچه غالباً با هدف اصلی زیبایی در تزیین ظروف استفاده میشوند، اما از نظر تغذیهای بسیار مناسب هستند و امروزه یکی از جالب ترین نوآوریها در بازار میوهها و سبزیجات تازه را نشان میدهند تا جایی که جزء “غذاهای کاربردی” یا “غذاهای فوق العاده” محسوب میشوند زیرا علاوه بر مصرف مواد مغذی، ترکیبات زیست فعال را برای بهبود برخی از عملکردهای ارگانهای بدن وکاهش خطر بیماریها فراهم کنند.
اخیرا یک مطالعه که توسط گروهی از محققان وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) و دانشگاه مریلند انجام شدهاست، تجزیه و تحلیل غلظت ویتامینها (ویتامینC ، E،K وکاروتنوئیدها (بتاکاروتن، لوتئین و زاگزانتین)) در بیست و پنج نوع میکروگرین نشان داد که در مقایسه با سبزیجات معمولی، برداشت شده در مرحله استاندارد تجاری رسیدن، دارای محتوای ترکیبات آنتی اکسیدانی بیشتر و نزدیک به ده برابر هستند.
در میکروگرین کلم قرمز مقدار متوسط ویتامین C شش برابر، ویتامین E 400 برابر و محتوای ویتامین K 60 برابر بیشتر از محتوای این ویتامینها در سبزی بالغ آن در مقالات گزارش شدهاست.
توجه به میزان دریافت روزانه توصیه شده توسط سازمان ایمنی غذایی اروپا (EFSA)، برای یک بزرگسال با وزن متوسط برای ویتامین C (60 میلی گرم)، ویتامین E (13میلی گرم) و ویتامین K (70 میکروگرم)، تخمین زده شدهاست، تجزیه و تحلیل برخی از گونههای میکروگرین ثابت کردهاست که اگر حتی چند گرم از میکروگرین مصرف شود میتواند به طور کامل میزان مصرف توصیه شده روزانه این سه ویتامین را برآورده میکند.
گونههای سبزیجاتی که معمولاً برای تولید میکروگرینها مورد استفاده قرار میگیرند میتوان به گل کلم، کلم بروکلی، کلم، کلم چینی، کلم پیچ، کلم ساووی، راپینی، شاهی، میزونا، تربچه، کلم ریشهای،خردل، کاهو، آندیو، شوید، هویج، رازیانه،کرفس، سیر، پیاز، تره، تاج خروس، گل مروارید قرمز، ، چغندر، اسفناج؛ و خربزه، خیار، کدو سبز،جو دوسر، گندم، ذرت، جو، برنج، نخود، ماش یونجه، لوبیا، لوبیا سبز، شنبلیله، باقلا، عدس، نخود، شبدر،آفتابگردان کتان، آروگولا، ریحان، پیاز کوهی، گشنیز ، زیره و…. استفاده میشود.
گونههای وحشی زیادی وجود دارد که به طور سنتی در پخت و پزهای محلی استفاده میشود، که میتوانند از طریق تولید میکروگرین، ارزش زیادی کسب کنند و به طور بالقوه میتوانند طیف گستردهای از رنگها، شکلها، طعمها و بیش از همه مواد مغذی ضروری را برای سلامتی مصرف کنندگان فراهم کنند.
رشد مداوم جمعیت، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، یک چالش مهم برای دستیابی به مواد غذایی و امنیت تغذیهای است. برآورده ساختن نیازهای روزافزون جمعیت جهان ، غلبه بر کمبودهای تولید مواد غذایی و اطمینان از در دسترس بودن مواد غذایی تولید شده برای افراد نیازمند، چالشهای اصلی کشاورزی جهان است.
با توجه به چالشهای موجود در تامین امنیت غذایی، تنوع بیشتر در سیستمهای کشاورزی به طور فزایندهای به عنوان یک ستون مهم برای توسعه پایدار شناخته شدهاست.
روشهای مقابله با این موضوعات، افزایش تولیدات کشاورزی با افزایش بازده محصول است. از این منظر، میکروگرینها بسیار جالب هستند زیرا علاوه بر تولید در سطح تجاری، میتوان آنها را به راحتی در اتاق کشت پرورش داد.
میکروگرینها به لطف چرخه رشد کوتاه و تولید پایدار و کم هزینه در خاک یا سیستمهای بدون خاک در تمام طول سال بدون استفاده از کودها و مواد شیمیایی کشاورزی و محتوای بالای مواد غذایی که دارند، نه تنها میتواند به افزایش در دسترس بودن و دسترسی به غذا در فقیرترین مناطق جمعیت جهان کمک کند، بلکه همچنین میتواند با افزایش در دسترس بودن انواع غذاهای تازه، بسیار مقوی و سالم، در بهبود کیفیت رژیم غذایی نقش داشتهباشد.